به گزارش روابط عمومی شرکت آب منطقه‌ای البرز، میان آن همه شلوغی و سر و صدای کودکان، کاغذهایی پهن شده بود و مدادرنگی‌هایی که هرکدام قصه‌ای از آب را روی صفحه‌ها می‌نشاندند. همان‌جا در دل کارگاه نقاشی، نشست آموزشی کوتاهی هم برپا کردیم؛ گفت‌وگوهایی ساده اما پر از مفهوم مشارکت و فرهنگسازی.
وقتی بچه‌ها از دانسته‌هایشان درباره آب حرف می‌زدند، حیرت می‌کردیم. بعضی‌شان می‌دانستند که برای تصفیه هر متر مکعب آب شرب چه هزینه سنگینی صرف می‌شود. می‌دانستند که منابع آب شیرین در جهان چه‌قدر محدود است و قدر قطره‌ای از آن را هم باید دانست.
در میانه برنامه، یکی از بچه‌ها شعری درباره آب خواند و دیگری خطاب به مسئولان از هدررفت آب در کشاورزی و لوله‌های فرسوده گفت.
این‌همه آگاهی و جسارت در مطالبه‌گری از کودکی، امیدی بود که قلب همه ما را روشن‌تر کرد. قرار شد ما بزرگ‌ترها کنارشان باشیم؛ صرفه‌جویی در خانه‌ها و میان دوستان را جدی بگیریم، همان‌قدر که از مسئولان انتظار داریم برای آب‌رسانی و مدیریت منابع قدم بردارند.
درست است که تابستان سخت ۱۴۰۴ را پشت سر گذاشته‌ایم، اما پایان گرما به معنای فراموش کردن بحران آب نیست. کمبود منابع آبی، فصلی نیست. باید هر روز به یاد داشته باشیم که قطره‌ها امانت هستند و فردای این سرزمین، تشنه همین امروز ماست.
آخر برنامه، بچه‌ها به سراغ دیوار رفتند؛ جایی که گرافیست تیم پویش طرحی با موضوع آب کشیده بود. رنگ‌های نیپون دست به دست می‌شد و هر کودک سهمی در رنگ‌آمیزی این نقاشی جمعی پیدا کرد. لحظه‌ای بود که کار هنری و پیام محیط‌زیستی در هم تنیده شد؛ نقشی که روی دیوار نشست، خاطره‌ای شد برای دل‌های کوچکشان تا هر بار که از کنار آن می‌گذرند، به یاد بیاورند که آب کم است و حفظش مسئولیت مشترک همه ما.
جایزه‌ها را که گرفتند و عکس یادگاری‌ها که ثبت شد، قول دادند سفیران آب در خانه و محله‌هایشان باشند. قولی کودکانه اما بزرگ؛ عهدی که اگر پایش بایستند، آینده‌ای روشن‌تر در انتظار ما خواهد بود.
پویش نجات قطره‌ها به همت شرکت آب منطقه‌ای البرز، پایگاه خبری هزار و یک شهر و شرکت رنگ نیپون با هدف فرهنگسازی صرفه‌جویی در مصرف آب همراه با نقاشی دیواری مشارکتی و برگزاری کارگاه آموزشی از سال 1401 در حال برگزاری است.
